Używamy e-maili od zawsze, ale ilu z nas zna wszystkie żargony e-mailowe używane w przestrzeni internetowej? Niezależnie od tego, czy korzystasz z Gmaila, Outlooka czy dowolnego klienta poczty e-mail, sposób wysyłania i odbierania wiadomości e-mail to nie wszystko, co wygląda na pierwszy rzut oka. W informatyce standardowe protokoły są używane przez klientów poczty e-mail do uzyskiwania dostępu do wiadomości e-mail i pobierania ich z serwera poczty za pośrednictwem połączenia TCP / IP. Dwa najpopularniejsze i powszechnie używane standardowe protokoły internetowe dla poczty e-mail to IMAP i POP3. Zarówno IMAP, jak i POP3 to standardowe protokoły internetowe warstwy aplikacji lub metody używane do uzyskiwania dostępu do wiadomości e-mail z serwera zdalnego. Obie metody są używane przez komputer do nawiązywania połączenia między klientami poczty e-mail a serwerem poczty. Jednak na tym kończy się większość podobieństw.
IMAP to skrót od Internet Message Access Protocol. Został stworzony w 1986 roku przez Marka Crispina jako alternatywa dla oryginalnego protokołu pocztowego z myślą o zapobieganiu przywiązania użytkowników do jednego klienta poczty e-mail. Jest to standardowy protokół poczty e-mail, który umożliwia programom pocztowym dostęp do kont e-mail na wielu urządzeniach. Przechowuje wiadomości przechowywane na serwerze pocztowym, jednocześnie umożliwiając użytkownikom manipulowanie nimi tak, jak były one przechowywane na lokalnym komputerze lub urządzeniu użytkownika w tym samym czasie. Umożliwia użytkownikom uzyskiwanie dostępu, porządkowanie i sortowanie wiadomości e-mail bez konieczności ich wcześniejszego pobierania, ponieważ serwer rejestruje wszystkie wysłane wiadomości, umożliwiając tym samym dostęp do klienta poczty e-mail dosłownie z dowolnego miejsca.
POP3 to skrót od Post Office Protocol Version 3. Jest to trzecia iteracja oryginalnego protokołu POP. W przeciwieństwie do IMAP, przepływ pracy POP jest dość prosty; odbiera i przechowuje wiadomości e-mail tak długo, jak osoba korzystająca z klienta poczty e-mail je odbierze. W przeciwieństwie do protokołu IMAP nie tworzy kopii otrzymywanych wiadomości e-mail i przechowuje je na serwerze. Dlatego wszelkie zmiany wprowadzone na jednym urządzeniu nie będą replikowane na innych urządzeniach. Jest to bardziej wyrafinowany protokół dostępu do Internetu, który umożliwia użytkownikom przechowywanie wiadomości e-mail na serwerze przez ograniczony czas, umożliwiając im dostęp i pobieranie tych wiadomości tyle razy, ile chcą w tym określonym czasie. Biorąc wszystko pod uwagę, POP3 to szybka i niezawodna metoda, która jest szczególnie przydatna, jeśli uzyskujesz dostęp do poczty e-mail z jednego urządzenia.
IMAP, skrót od Internet Message Access Protocol, to standardowy protokół internetowy warstwy aplikacji używany przez klienty poczty e-mail, takie jak Gmail, Outlook, Yahoo i inne, do pobierania wiadomości e-mail z serwera poczty. Jest to metoda używana do wysyłania i odbierania wiadomości e-mail za pośrednictwem zdalnego serwera bez obsługi określonego urządzenia. POP3 to prosta, znormalizowana metoda używana przez klientów poczty e-mail do pobierania wiadomości e-mail z serwera w sieci protokołu internetowego (IP). POP3 jest skrótem od Post Office Protocol 3, który jest trzecią iteracją szeroko rozpowszechnionego protokołu używanego do odbierania poczty e-mail.
Pierwszy protokół IMAP został zaprojektowany przez Marka Crispina na Uniwersytecie Stanforda w 1986 r. Jako potencjalna alternatywa dla POP, który jest oryginalnym protokołem utworzonym w 1984 r. Jako prosty sposób uzyskiwania dostępu do wiadomości e-mail na zdalnym serwerze, aby można go było używać lokalnie. Druga wersja została opublikowana w 1985 roku, POP2, która rozszerzyła możliwości protokołu POP, wprowadzając całą gamę nowych poleceń i odpowiedzi. Bardziej udoskonalona i ulepszona wersja protokołu POP została wprowadzona w 1988 roku jako Post Office Protocol Version 3 (POP3). IMAP został wprowadzony w 1986 roku jako prosty protokół dostępu do poczty, umożliwiający zdalny dostęp do wiadomości e-mail przechowywanych na zdalnym serwerze.
Przepływ pracy IMAP jest nieco bardziej złożony niż w przypadku POP3. W przypadku protokołu IMAP najpierw nawiązywane jest połączenie z serwerem poczty elektronicznej, a następnie żądana przez użytkownika zawartość jest pobierana i zapisywana lokalnie w pamięci podręcznej. Kopia wszystkich wiadomości e-mail jest następnie przesyłana na lokalny komputer lub urządzenie, a zmiany wprowadzone przez użytkownika są następnie przetwarzane, a działania są odzwierciedlane na serwerze poczty e-mail. W przypadku protokołu POP3 klient poczty e-mail najpierw łączy się z serwerem poczty e-mail i pobiera informacje o wiadomościach e-mail, a następnie zapisuje je lokalnie jako nowe. Kopie wszystkich wiadomości e-mail są następnie przesyłane do komputera lub urządzenia, a następnie wiadomości są usuwane z serwera.
IMAP to prosty protokół dostępu do Internetu używany do uzyskiwania dostępu do wiadomości e-mail na zdalnym serwerze. Jest bardziej elastyczny i jest idealny dla użytkowników, którzy uzyskują dostęp do swoich wiadomości e-mail z wielu urządzeń lub komputerów. Ponieważ wszystkie wiadomości są przechowywane w folderach na serwerze e-mail, konfiguracja jest synchronizowana na wszystkich urządzeniach, co oznacza, że wiele programów może uzyskać dostęp do tego samego konta z wielu urządzeń, wszystkie zsynchronizowane. POP3 jest idealny dla użytkowników posiadających tylko jednego klienta poczty e-mail i którzy nie potrzebują zdalnego dostępu do wiadomości lub dla użytkowników z ograniczoną pamięcią masową przypisaną do ich konta. Żadne zmiany wprowadzone na jednym urządzeniu nie zostaną replikowane na innych urządzeniach.
POP3 prawdopodobnie już dawno nie żyje, ale nadal jest używany, ponieważ wiele osób nie wie, jak przejść na protokół IMAP. POP to oryginalny protokół dostępu do poczty elektronicznej wprowadzony w 1984 roku jako prosty sposób uzyskiwania dostępu do wiadomości e-mail na serwerze zdalnym. IMAP został opracowany w 1986 roku jako alternatywa dla POP, który rozszerzył funkcjonalność POP do dwukierunkowego protokołu dostępu. Chociaż protokół IMAP jest idealny dla użytkowników, którzy uzyskują dostęp do swoich wiadomości e-mail na wielu urządzeniach lub komputerach, zachowując ich wszystkie zsynchronizowane, protokół POP3 jest idealny dla użytkowników uzyskujących dostęp do swoich wiadomości e-mail na jednym urządzeniu lub komputerze, co sprawia, że pobieranie wiadomości e-mail w przypadku dużej liczby wiadomości e-mail jest bardzo powolne są przechowywane na serwerze zdalnym. Użytkownicy biznesowi wolą jednak używać protokołu IMAP, ponieważ zapewnia on dodatkowe zabezpieczenia, takie jak szyfrowanie wiadomości e-mail.
Copyright © Wszelkie Prawa Zastrzeżone | asayamind.com