W matematyce i naukach ścisłych stała to termin oznaczający pewną wartość, taką jak „π”, która jest praktyczną nazwą liczby 3,14159. Java ma swoje stałe. Są to zmienne, które pod (a) nie należą do żadnego obiektu, a sub (b) nie zmieniają swojej wartości po ich ustawieniu. Statyczne słowo w deklaracji zmiennej pokazuje, że zmienna nie należy do żadnego obiektu. Istnieje podobne słowo kluczowe, które mówi, że wartość zmiennej zostanie ustawiona tylko raz i nie ulegnie zmianie. To jest słowo kluczowe ostateczne. To słowo kluczowe nie jest ograniczone do zmiennych statycznych, ale może być używane ze zmiennymi instancji, zmiennymi lokalnymi, a nawet ze zmiennymi, które są metodami parametrycznymi. Deklarując zmienną jako ostateczną, pokazujesz wszystkim, że zmienna w czasie istnienia będzie miała tę samą wartość. Co ważniejsze, kompilator wykryje każdą próbę zmiany wartości tak zadeklarowanej zmiennej i zgłosi ją jako błąd. Jeśli chodzi o terminologię języka Java, zmienna zadeklarowana jako statyczna i końcowa nazywana jest stałą.
Ostatecznego modyfikatora można użyć w kilku miejscach w języku programowania Java. Tutaj omówimy jego najczęstsze zastosowanie. Ostateczny modyfikator można zastosować do deklaracji zmiennej lokalnej, argumentu funkcji oraz niestatycznych lub statycznych zmiennych składowych. W tym kontekście modyfikator zmiennej konwertuje się na stałą. Tłumacz języka tłumaczenia sprawdzi, czy jakiś kod nie próbuje zmodyfikować wartości, a takie próby zostaną oznaczone jako błąd. Oto przykład.
końcowa wartość int = 17;
Statyczne zmienne składowe z tym modyfikatorem są używane jako stałe globalne; na przykład w zmiennej PI java.lang.Math podano dokładnie
publiczne statyczne końcowe podwójne PI = 3,14159265358979323846;
Ostateczny modyfikator możemy zastosować do deklaracji funkcji. Funkcji oznaczonej finałem nie można już unieważnić - to jest jej ostateczna implementacja. Metody abstrakcyjne nie mogą być uznane za ostateczne - fakt, że są abstrakcyjne, oznacza brak implementacji; z pewnością nie może to być ich stan ostateczny. Oto przykład.
public final int meanLife () {
powrót 42;
}
Ostateczny modyfikator możemy zastosować do deklaracji klasy. Klasa oznaczona finałem nie może już dziedziczyć - to jest jej ostateczna implementacja. Oczywiście klasa abstrakcyjna nie może być jednocześnie ostateczna. Oto przykład
publiczne zajęcia końcowe Closed {
// ...
}
Jednym z przykładów klas skończonych jest klasa java.lang.String - jest skończona, więc nikt nie może jej odziedziczyć i tym samym uzyskać dostępu do jej zmiennych składowych.
Zmienne statyczne nie należą do określonej instancji klasy. Zmienne statyczne należą do samej klasy iw pamięci jest tylko jedno miejsce, niezależnie od liczby kopii tej klasy, które są tworzone w pamięci. Zmienne niestatyczne należą do wzorów klas - każda instancja klasy ma własną kopię takich zmiennych. Zmienne statyczne należą do klasy - klasa w pamięci przechowuje wartości takich zmiennych; Dlatego wszystkie przykładowe klasy widzą tę samą zawartość, więc możemy rozważyć zmienne statyczne jako wspólne dla wszystkich rozmiarów klas. Po zaktualizowaniu zmiennej wartości nowa wartość będzie automatycznie widoczna dla wszystkich instancji tej klasy. Filtr statyczny można zastosować do dowolnego elementu zadeklarowanego zgodnie z prawem w klasie. W przypadku zmiennych przynależności konsekwencją jest to, że takie zmienne składowe będą przechowywane w pamięci tylko w jednym miejscu. Co się stanie, jeśli to metoda? Deklarując metodę jako statyczną, komunikat jest taki sam: odpowiednia metoda nie należy do klas klas, ale do samej klasy. W konsekwencji metody statyczne nie otrzymają ukrytego odniesienia do obiektu, nad którym są wywoływane; w statycznych metodach odniesienia jest to niedostępne. Rzeczywiście, wywoływanie metod statycznych w całym obiekcie jest równie mylące, jak uzyskiwanie dostępu do statycznych zmiennych składowych przez odwołanie się do tego odniesienia: w obu przypadkach lepiej jest po prostu napisać nazwę klasy, punkt i nazwę metody wywołującej.
Static oznacza zmienną wspólną dla wszystkich obiektów tworzących instancję danej klasy, podczas gdy final definiuje stałą.
Statyczna to metoda, która jest taka sama dla każdego obiektu danej klasy - nazywana jest również składową klasy, np. taka jest główna metoda. Ostateczna metoda nie może zostać przetworzona w dziedziczonej klasie.
Finał nie może być rozszerzany, tj. Nie zezwala na podklasy. Statyczny nie dotyczy klasy.
Mówiąc prościej, final oznacza, że wartości nie można zmienić (nadpisać). Wartość statyczna jest ustawiona na wartość domyślną, ale można ją ponownie zainicjować.
